Τόσο οι εθνογραφίες της κλασικής περιόδου όσο και τα εγχειρίδια ανθρωπολογικής έρευνας εστιάζουν συχνά στη ρομαντική φιγούρα του «μοναχικού ανθρωπολόγου» και στο αίσθημα της μοναξιάς ως αντίτιμου για την «εμβάπτιση» του εθνογράφου στον πολιτισμό του «άλλου». Στην πραγματικότητα, ακόμα και στην κλασική περίοδο, στο πεδίο βρίσκονταν περισσότερα από ένα άτομα (συχνά ο ανθρωπολόγος και η σύζυγός του, ή ο ανθρωπολόγος και οι ντόπιοι συνεργάτες του), αλλά σπάνια έχουν γράψει για αυτή τους την εμπειρία. Στο μάθημα αυτό θα εξετάσουμε τι γίνεται όταν συνεργάζονται τόσο στο πεδίο όσο και στη συγγραφή του τελικού κειμένου δύο εθνογράφοι με διαφορετικό πολιτισμικό, κοινωνικό και πολιτικό υπόβαθρο. Σαν παράδειγμα θα χρησιμοποιήσουμε την εμπειρία της Ρίκης Βαν Μπούσχοτεν και του Λόριγκ Ντάνφορθ στην κοινή τους ερευνητική πρακτική και στην από κοινού συγγραφή βιβλίου σχετικά με τα προσφυγόπουλα του ελληνικού εμφυλίου.
Λέξεις-κλειδιά: αναστοχαστικότητα, συνεργατική έρευνα, εθνογραφία.
Εισήγηση: Ρ. Βαν Μπούσχοτεν & Λ. Ντανφορθ
«Dual channel» Ethnography: When Two Ethnographers Collaborate in the Field
Classic ethnography and handbooks on ethnographic method usually center on the romantic figure of the «lone anthropologist» and loneliness as the price for «immersion» in the culture of the «Other.» In reality, even during the early period of ethnographic research, frequently more than one person (often the anthropologist’s wife or local informants) were present in the field, but this was rarely written about it. In this lecture, we will consider the experience of two ethnographers, of different cultural, social and political backgrounds, working together both in the field and in the writing of the final ethnographic text. Our case will be the experience of Riki Van Boeschoten and Loring Danforth (who will participate in the class via Skype) regarding their research on and co-writing of a book on Greek civil war child refugees.
Keywords: reflexivity, collaborative research, ethnography
Lecture: Riki Van Boeschoten & Loring Danforth
