Η έμφαση είναι μια αρχή της τέχνης που συμβάινει όταν δίνεται περισσότερο οπτικό βάρος σ'ένα στοιχείο της σύνθεσης. Δηλαδή ένα μέρος του έργου έιναι πιο σηματικό και τραβάει την προσοχή του θεατή.
Συχνά, η έμφαση επιτυγχάνεται με την έντονη αντίθεση. Τα προφανή αντιπαραβαλλόμενα στοιχεία δημιουργούν σημεία εστίασης.
Το σημείο εστίασης μιας σύνθεσης είναι μια περιοχή έμφασης που απαιτεί την μεγαλύτερη προσοχή και στην οποία το βλέμμα του θεατή εστιάζει. Είναι σαν το κέντρο ενός στόχου αλλά όχι τόσο προφανές. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο δημιουργός δίνει σημασία στο κεντρικό νόημα του έργου και συχνά το πιο σημαντικό στοιχείο της σύνθεσης.
Μπορεί σε μια σύνθεση να υπάρχουν πολλαπλά σημεία εστίασης. Όμως ένα σημείο είναι κυρίαρχο. Αυτό είναι το επίκεντρο της σύνθεσης που είναι ισχυρότερο και με το μεγαλύτερο οπτικό βάρος. Το δεύτερο εστιακό σημείο είναι υπο-κυρίαρχο και το τρίτο είναι δευτερεύον.
Μια σύνθεση χωρίς εστιακό σημείο τείνει να μην έχει πολλές παραλλαγές. Όπως για παράδειγμα συνθέσης με έντονα στοιχεία του μοτίβου ή την πολλαπλή επανάληψη στοιχείων.
Τα σημεία εστίασης βασίζονται στην φυσιολογία της όρασης, η διαδικασία με την οποία οι άνθρωποι βλέπουν. Η όραση μας επιτρέπει να εστιάζουμε μόνο σ'ένα πράγμα κάθε φορά. Οτιδήποτε άλλο πέρα από το κέντρο του κώνου όρασης μας είναι εκτός εστίασης και ελάχιστα διακριτό.
Η έμφαση σε μια σύνθεση μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους, μερικούς από αυτούς είναι:
Κλίμακα και Αναλογία
Χρώμα
Αντίθεση (τονική, χρωματική, υφή, κλπ.)
Απομόνωση
Κλίμακα και Αναλογία
Χρωματική Έμφαση
Αντίθεση
Απομόνωση
