Ένταξη και Αναπηρία: Εκπαιδευτικές Προσεγγίσεις

1^η θεματική ενότητα: Η κατανόηση και η διαχείριση της αναπηρίας

• 1^ο μάθημα: Εισαγωγή στην Αναπηρία
• 2^ο μάθημα: Ιατρικό Vs κοινωνικό μοντέλο κατανόησης και διαχείρισης της αναπηρίας

2^η Θεματική ενότητα: Θεωρητικές προσεγγίσεις της ένταξης και της ενταξιακής εκπαίδευσης

• 3^ο & 4^ο μάθημα: Εισαγωγή στην Ένταξη
• 5^ο Μάθημα: Εκπαιδευτική πολιτική και ένταξη

3^η Θεματική Ενότητα: Πρακτικές εφαρμογές της ένταξης

• 6^ο μάθημα: Έγκαιρη παρέμβαση και ένταξη: Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στη διαδικασία της διάγνωσης και αξιολόγησης των παιδιών με αναπηρίες
• 7o μάθημα: Μορφές και πρακτικές εφαρμογές της ένταξης

4^η Θεματική ενότητα: Συνεργατικές πρακτικές και ένταξη

• 8^ο μάθημα: Συνεργατική διδασκαλία
• 9^ο μάθημα: Διεπιστημονική συνεργασία

5^η Θεματική Ενότητα: Διαφοροποιημένη διδασκαλία και ένταξη

• 9^ο &10^ο: Διαφοροποιημένη διδασκαλία
• 11ο & 12^ο μάθημα: Εργαστηριακό μάθημα για τη διαφοροποιημένη διδασκαλία και παρουσιάσεις εργασιών
• 13^ο μάθημα: Αποτίμηση του μαθήματος, αναστοχασμός και επίλυση αποριών για τις εξετάσεις

Οι φοιτητές που θα έχουν παρακολουθήσει το μάθημα θα μπορούν:

• Να αναγνωρίζουν τα βασικά χαρακτηριστικά του ιατρικού και του κοινωνικού μοντέλου κατανόησης και διαχείρισης της αναπηρίας.

• Να συμμετέχουν/συνεισφέρουν σε συζητήσεις για την αναπηρία παρουσιάζοντας κριτικά την προσωπική τους θεωρία για την έννοια και τη φύση της αναπηρίας.

• Να κατανοούν τη σημασία της έγκαιρης παρέμβασης και να αναγνωρίζουν τα βασικά χαρακτηριστικά της.

• Να αναγνωρίζουν τους διαφορετικούς τρόπους κατανόησης της ένταξης και τις διαφορές της από την ενσωμάτωση.

• Να περιγράφουν τα διαφορετικά μοντέλα και είδη ένταξης και να αξιολογούν τη σημαντικότητά τους για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές με αναπηρία

• Να κατανοούν την αναγκαιότητα της ένταξης για τα παιδιά με αναπηρία και τις οικογένειές τους.

• Να περιγράφουν τα βασικά μοντέλα συνδιδασκαλίας και να κατανοούν τις αρμοδιότητές του γενικού και ειδικού παιδαγωγού στο πλαίσιο της συνδιδασκαλίας

• Να περιγράφουν τα βασικά μοντέλα διεπιστημονικής συνεργασίας και να κατανοούν τους ρόλους και τις αρμοδιότητες του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού στο σχολείο

• Να αναγνωρίζουν τις βασικές αρχές της διαφοροποιημένης διδασκαλίας και τα κριτήρια διαφοροποίησης στο επίπεδο του αναλυτικού προγράμματος και του μαθητή

• Να σχεδιάζουν διαφοροποιημένες δραστηριότητες

Δεν υπάρχουν προαπαιτούμενα γι’αυτό το μάθημα

Οι φοιτητές του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης

Η αξιολόγηση του μαθήματος γίνεται με ατομική ή ομαδική εργασία ή/και γραπτές εξετάσεις στο τέλος του εξαμήνου. Επίσης, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες θα κληθούν να σχεδιάσουν στο πλαίσιο του μαθήματος διαφοροποιημένες διδακτικές δραστηριότητες και Ε.Ε.Π. για παιδιά με αναπηρίες σε πλαίσια ένταξης. Η υλοποίηση των δραστηριοτήτων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή των φοιτητών/τριών στις εξετάσεις.

• Ζώνιου-Σιδέρη, Α., Ντεροπούλου-Ντέρου, Ε., και Βλάχου-Μπαλαφούτη, Α. (2012). Αναπηρία και εκπαιδευτική πολιτική. Αθήνα: Πεδίο.
• Oliver, M. (2009). Αναπηρία και πολιτική. Αθήνα: Επίκεντρο (επιστ. Επιμέλεια: Καραγιάννη Γιώτα).
• Αγγελίδης, Π. (2009). Συμπεριληπτική εκπαίδευση και βελτίωση σχολείων. Αθήνα: Ατραπός.

• Αγγελίδης, Π. (2009). Συμπεριληπτική εκπαίδευση και βελτίωση σχολείων. Αθήνα: Ατραπός.
• Ainscow, M. (2007). From special education to effective schools for all: a review of progress so far. In L. Florian (ed.). The SAGE Handbook of Special Education. London: Sage.
• Ainscow, M. (2000). The next step for special education. Supporting the development of inclusive practice. British Journal of Special Education, 27, 2, 76-80.
• Ainscow, M. (2005). Understanding the development of inclusive schooling. London: Routledge.
• Barnes, C., Oliver, M., and Barton,.L. (2014). Οι σπουδές για την αναπηρία σήμερα. (επιστ. επιμέλεια Καραγιάννη, Γ. & Ασημακοπούλου, Δ.). Αθήνα: Επίκεντρο.
• Barton, L. (1996). Disability and society: Emerging issues and insights. London: Longman.
• Barton, L. (1996). Inclusive education: Romantic, Subversive or Realistic?. International Journal of Inclusive Education, 1(3), 231-242.
• Booth, T., Nes, K., and Strømstad, M. (ed.) (2004). Developing inclusive teacher education. London: Routledge.
• Clough, P., and Corbett, J. (2006). Theories of inclusive education. A students’ guide. London: Sage.
• Dale, N. (1996). Working with Families of Children with Special Needs: Partnership and Practice. London: Routledge.
• Florian, L. (2006). Achievement and inclusion in schools. London: Routledge.
• Hansen, Janne H. 2012. "Limits to inclusion." International Journal of Inclusive Education, 16(1): 89-98.
• Gable, S.L and Danforth, S. (2008). Disability & the politics of education. An international reader. New York: Peter Lang.
• Giangreco, M.F. and Doyle, M.B. (2007). Teacher assistants in inclusive schools. In L. Florian (ed.). The SAGE Handbook of Special Education. London: Sage.
• Lacey, P. (2001) Support Partnerships-Collaboration in Action. London: David Fulton.
• Nind, M., Rix, J., Sheely, K., and Simmons, K. (2004) Curriculum and Pedagogy in inclusive education. Values into practice. London: Routledge.
• Oliver, M. (2009). Αναπηρία και πολιτική. Αθήνα: Επίκεντρο (επιστ. Επιμέλεια: Καραγιάννη Γιώτα)
• Παντελιάδου, Σ. (1992). Σχολική ενσωμάτωση ατόμων με ειδικές ανάγκες, Τα Εκπαιδευτικά, 25-26, 95-106.
• Slee, R. 2010. The irregular school: Exclusion, schooling and inclusive education. London: Taylor & Francis.
• Slee, R. 2013.  How do we make inclusive education happen when exclusion is a political predisposition?. International Journal of Inclusive Education, 17(8): 895-907.
• Smyth, F., Michael, S., Buchner, T., Gottfried, B., Flynn,  P., Latimier, C., Šiška, J., Toboso-Martín, M., Rodríguez Dí., and Ferreira, M. A., (in press).  "Inclusive education in progress: policy evolution in four European countries." European Journal of Special Needs Education, DOI:10.1080/08856257.2014.922797.
• Σούλης, Γ.Σ. (2002). Παιδαγωγική της ένταξης. Από το ‘Σχολείο του Διαχωρισμού’ σε ένα ‘Σχολείο Για Όλους’ (τόμος Α’). Αθήνα: Τυπωθήτω.
• Σούλης, Γ.Σ. (2008). Ένα σχολείο για όλους- Από την έρευνα στην πράξη -Παιδαγωγική της ένταξης (τόμος Β’). Αθήνα: Gutenberg.
• Strogilos, V. (2012). The cultural understanding of inclusion and its development within a centralized system, International Journal of Inclusive Education. 16(12), 1241-1258.
• Strogilos, V., Lacey, P., Xanthacou, Y., & Kaila, M. (2011). Collaboration and integration of services in Greek special schools: two different models of delivering school services. International Journal of Inclusive Education. 15(8), 797-818.
• Stefanidis, A., & Strogilos, V. (2015). Union Gives Strength: Mainstream and Special Education Teachers’ Responsibilities in Inclusive Co-taught Classrooms. Educational Studies, doi: http://dx.doi.org/10.1080/03055698.2015.1018872
• Strogilos, V., & Stefanidis, A. (2015). Contextual Antecedents of Co-teaching Efficacy: Their Influence on Students with Disabilities’ Learning Progress, Social Participation and Behaviour Improvement. Teaching and Teacher Education, 47, 218-229.
• Stroggilos, V. and Xanthacou, Y. (2006) Collaborative IEPs for the Education of Pupils with Profound and Multiple Learning Difficulties, European Journal of Special Needs Education, 21, 3, 339-349
• Strogilos, V., and Tragoulia, E. (2013). Inclusive and Collaborative Practices in Co-taught Classrooms: Roles for Teachers and Parents. Teaching and Teacher Education, 35, 81-91
• Strogilos, V., Tragoulia, E., and Kaila, M., (2015). Curriculum issues and benefits in supportive co-taught classes for students with intellectual disabilities, International Journal of Developmental Disabilities, 61(1), 32-40.  
• Στρογγυλός, Β. και Ξανθάκου, Γ. (2007) Σε ένα Σχολείο Ίσο για Παιδιά Άνισα: Ένταξη και Διεπιστημονική Συνεργασία. Πρακτικά 4ου Πανελλήνιου Συνεδρίου ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ. Με θέμα: Σχολείο ίσο για παιδιά άνισα. Αθήνα: 4-5-6 Μαΐου.
• Tilstone, C., and Rose, R. (2006) Strategies to promote inclusive practice. London: Sage.
• Thousand, J.S., Nevin, A., and Villa, R.(2007). Collaborative teaching: critique of the scientific evidence. In L. Florian (ed.). The SAGE Handbook of Special Education. London: Sage.
• Τραγουλιά Ε., Στρογγυλός Β., Βασιλειάδου Ε., & Παπαδημητρίου Α. (2013). Συνεργατική διδασκαλία: Προϋποθέσεις και προοπτικές.  3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ειδικής Εκπαίδευσης-«Διλήμματα και προοπτικές της ειδικής αγωγής», Αθήνα (πρακτικά σε CD).
• Φτιάκα, Ε. (2008). (Επιμ.) Περάστε για έναν καφέ: Σχέσεις οικογένειας και σχολείου στην κόψη της διαφορετικότητας. Αθήνα: Ταξιδευτής.
• Ζώνιου-Σιδέρη, Α. (1998). Οι ανάπηροι και η εκπαίδευσή τους. Μια ψυχοπαιδαγωγική προσέγγιση της ένταξης.  Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
• Ζώνιου-Σιδέρη, Α. (2004). Σύγχρονες ενταξιακές προσεγγίσεις (τόμος α’ και β’).  Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
• Ζώνιου-Σιδέρη, Α., Ντεροπούλου-Ντέρου, Ε., και Βλάχου-Μπαλαφούτη, Α. (2012). Αναπηρία και εκπαιδευτική πολιτική. Αθήνα: Πεδίο.
• Vlachou, A. (2004). Education and Inclusive Policy-Making: Implications for Research and practice, International Journal of Inclusive Education, 8(1), 3-21.

Περιοδικά

• International Journal of Inclusive Education
• European Journal of Special Needs Education

Χρήσιμες διευθύνσεις:

• http://inclusion-Europe.org/main.php?lang=GR&level=1&s=255&mode=nav1&n1=451
• www. european-agency.org
• http://inclusion.ngfl.gov.uk/
• www.tash.org/inclusion