Στόχοι
Περιγραφή
Ο σχεδιασμός ως αναπαράσταση
Η διατύπωση της αρχιτεκτονικής πρότασης σε ένα αναπαραστατικό μέσο δεν είναι απλώς μια τεχνική επιλογή ή μια επιχειρησιακή αναγκαιότητα του αρχιτέκτονα αλλά ένας τρόπος να σκέφτεται τον χώρο. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αλλά παράλληλα επηρεάζουν τον τρόπο αντίληψης του χώρου, του χρόνου, της κίνησης και της ύλης. Οι νοητικές διεργασίες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπακούουν ως ένα βαθμό στις νομοτέλειες των αναπαραστατικών εργαλείων που έχουν εσωτερικευτεί στην αρχιτεκτονική σκέψη.
Οι τεχνικές που συγκροτούν το βλέμμα μιας συγκεκριμένης εποχής προς το χώρο έχουν σαφείς πολιτιστικούς και ιδεολογικούς προσδιορισμούς που μεταγράφονται στις αρχιτεκτονικές προσεγγίσεις οι οποίες με τη σειρά τους τροποποιούν και εξελίσσουν τις τεχνικές. Κάθε νέο μέσο αναπαράστασης εγκλείει παλαιότερες αισθητικές και τεχνικές αναζητήσεις.
Συμβιώσεις παραδοσιακών και νεώτερων τεχνολογιών
Μέσα από την όσμωση των παραδοσιακών και νεώτερων τεχνολογιών αναπαράστασης εγκαθίσταται ένα νέο καθεστώς οπτικής συνείδησης και αντίληψης της πραγματικότητας. Η επικράτηση των ψηφιακών αναπαραστατικών μέσων έχει αλλάξει σημαντικές πτυχές της σχεδιαστικής διαδικασίας, εγκαθιστώντας σταδιακά νέα καθεστώτα οπτικής συνείδησης και αντίληψης της πραγματικότητας. Τα ψηφιακά μέσα εισάγουν διαφορετικές εννοήσεις και δυνατότητες χειρισμού του χώρου, επιτρέπουν πολυπλοκότερες μορφοποιητικές προσεγγίσεις, ενσωματώνουν την πολλαπλότητα, την μεταμόρφωση, την κίνηση, την αλλαγή και την διάδραση ως κανόνες παρά ως εξαιρέσεις σχεδιασμού.
Ο ψηφιακός χώρος διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
- τον τρισδιάστατο δυνητικό χώρο που ακολουθεί το μοντέλο της προοπτικής και την κωδικοποίηση της κινηματογραφικής γλώσσας.
- τον χώρο των διαδραστικών πολυμέσων που αποτελείται από πολλαπλά στρώματα και παράθυρα και βασίζεται στις κωδικοποιήσεις των εικαστικών, της τυπογραφίας και της κινούμενης εικόνας.
Περιεχόμενο Μαθήματος
ΔΟΜΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Το μάθημα αποτελείται από μια σειρά διαλέξεων και παρουσιάσεων και οργανώνεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα αποτελεί μια θεωρητική προσέγγιση της συμβολής των αναπαραστατικών κωδίκων στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Η δεύτερη ενότητα έχει ως θέμα τις ψηφιακές οπτικοποιήσεις και περιλαμβάνει ένα διήμερο εργαστήριο ψηφιακού φωτομοντάζ (2D-3D mixed media). Η τρίτη ενότητα αποτελεί μια εμβάθυνση στα μέσα αναπαράστασης εστιάζοντας στη σχέση φυσικού και ψηφιακού περιβάλλοντος και στις επιρροές στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Οι δύο πρώτες ενότητες καλύπτουν το μισό εξάμηνο ενώ στο άλλο μισό καλύπτεται από την τρίτη ενότητα.
Βοηθήματα
Στους φοιτητές διανέμονται σημειώσεις και τα πρακτικά του συνεδρίου Η αρχιτεκτονική ως όχημα της αρχιτεκτονικής σκέψης
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ντρέιφους, Χ. Το διαδίκτυο, Εκδόσεις Κριτική, 2003.
Βεργόπουλος Σ., Καλφόπουλος Α. (επιμ), Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός και Ψηφιακές Τεχνολογίες 2, Θεσσαλονίκη: Τμήμα Ατχιτεκτόνων ΑΠΘ, Εκκρεμές 2005.
Τροβά.B, Μανωλίδης.K, Παπακωνσταντίνου Γ. (επιμ). Η αναπαράσταση ως όχημα αρχιτεκτονικής σκέψης. Αθήνα: Τμήμα Αρχιτεκτόνων Παν.Θεσσαλίας-Futura, 2006
Anders, P. Envisioning Cyberspace McGraw Hill, 1998.
Von Borries, F., Walz, S. Bottger, M. Space, Time Play, Birkhauser, 2007.
Card, S., Mackinlay, J and Shneiderman, B. Readings in Information Visualisation- Using Vision to Think, Morgan Kaufmann, 1999.
Couchot Edmond, Images, de l'optique au numerique, Paris: Hermes, 1988
Coyne, R. Designing Information Technology in the Postmodern Age, MIT Press, 1995
Cray J. The techniques of the observer. Cambridge Mass.: MIT Press
Damich H., Lʼorigine de la perspective. Paris : Flammarion, 1987 (Damisch H., The origin of Perspective. Cambridge Mass.: 1994.
Elkin J., The poetics of perspective. Ithaca: Cornel University Press, 1994.
Ellis, S. R. Pictorial Communication: Pictures and the Synthetic Universe, Pictorial Communication in Virtual and Real Environments, 2nd ed., Taylor & Francis, 1993
Friedberg Anne, The virtual window, from Alberti to Microsoft, Cambridge Mass.: MIT Press, 2006
Hayward, P. Wollen, T. (eds), Future Visions: New Technologies of the Screen, London: BFI Publishing, 1993.
Johnson, S. Interface Culture, Basic Books, 1997.
Kitchin, Rob Cyberspace: The World in the Wires, John Wiley & Sons, 1998
Laurel, Brenda (ed), The Art of Human-Computer Interface Design, Boston: Addison-Wesley, 1990,
Lindberg D., Theories of vision from Al-Kindi to Kepler. Chocago: Chicago University Press, 1976.
Mandel, T. Elements of user interface design, Wiley, 1997
Manovich, Lev, The Language of New Media, Cambridge Mass: MIT Press, 2001
McLuhan, M. Understanding Media, Routledge, London, 1964, 2000-4.
Mitchell, W., The Reconfigured Eye: Visual Truth in the Post-photographic Era, Cambridge Mass: MIT Press, 1992.
Mitchell, W., City of bits: Space,Place and the Infobahn, Cambridge Mass.: MIT Press, 1995.
Packer, R. and Jordan, K. (eds) Multimedia: From Wagner to Virtual Reality, W.W.Norton, New York, 2001.
Perez-Gόmez A., Pelletier L. Architectural Representation and the Perspective Hinge. Cambridge Mass.: MIT Press, 2000.
Picon A, Ponte A. (eds), Architecture and the Sciences, Exchanging metaphors. New York: Princeton Architectural Press, 2002
Picon A., La Ville territoire des cyborgs, Besancon: Les editions de lʼImprimeur, 1998.
Pottman, H., Asperl, A., Hofer, M. Kilian, A. Architectural Geometry, Bentley Institute Press, Exton. Pennsylvania.
Shneiderman, B. Leonardoʼs Laptop, MIT Press, 2003
Venturi, R. Iconography and Electronics upon a Generic Architecture, MIT Press, 1996.
Whyte, J. Virtual Reality and the Built Environment, Architectural Press, 2002.
Τρόποι αξιολόγησης / εξέτασης
Οι φοιτητές πραγματοποιούν δύο θέματα:
