Θεωρία και Πράξη της Παιδαγωγικής της Φυσικής Αγωγής

• Εφαρμογή μοντέλων δύναμης στην πράξη της φυσικής αγωγής και κατά το δυνατόν σε εξειδικευμένα πεδία αυτής, όπως πολεμικές τέχνες, μαζικός αθλητισμός κα.
• Εφαρμογή τύπων νοημοσύνης στα εξειδικευμένα πεδία φυσικής αγωγής.
• Το πολιτιστικό κεφάλαιο που μπορεί να χαρακτηρίζει την πλειονότητα των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευομένων σε κάθε άθλημα (πχ. ποια είναι τα “λαϊκά” και ποια τα “αριστοκρατικά” αθλήματα).
• Πόσο διαφέρουν παράμετροι, όπως επιθετικότητα, κίνητρα μάθησης κα. μεταξύ των ειδικών πεδίων φυσικής αγωγής και αθλημάτων.
• Ποιες παιδαγωγικές «σχολές» και διδακτικά μοντέλα εφαρμόζονται στα διάφορα ειδικά πεδία φυσικής αγωγής και αθλημάτων.
• Επίδραση και επιρροή της οικογένειας στη συμμετοχή των εκπαιδευομένων στα διάφορα αθλήματα.
• Κατά πόσο επηρεάζεται ο καθηγητής/ προπονητής με την ιδέα που έχει για κάθε εκπαιδευόμενο και κατά πόσο διαφοροποιεί τη συμπεριφορά του.
• Εφαρμογή θεωρίας σε σπουδές περίπτωσης μέσω ταινιών.
• Ανάλυση πραγματικών περιπτώσεων μέσω συνεντεύξεων από εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής σχολείων ή γυμναστηρίων (παρουσίαση εργασιών).

Να εξοικειωθούν οι φοιτητές με τη σύγκριση μεταξύ θεωρίας και πράξης της παιδαγωγικής και με την ανάλυση περιπτώσεων (φανταστικές ή πραγματικές) που μπορούν να χαρακτηριστούν ως «προβληματικές» ή «ιδανικές» σε χώρους εφαρμογής της φυσικής αγωγής, όπως σχολεία, γυμναστήρια κοκ.

Όχι

Κολιάδης, Ε. (2010). Συμπεριφορά στο σχολείο: αξιοποιούμε δυνατότητες, αντιμετωπίζουμε
προβλήματα. Αθήνα.
Μπεκιάρη, Α. & Χασάναγας, Ν. (2015). Κοινωνιολογική τομή στο εκπαιδευτικό σύστημα:
Ξεκλειδώνοντας τις σχέσεις δύναμης. Θεσσαλονίκη, Εκδ. Χριστοδουλίδη.
Ματσαγγούρας, Η. (2008). Θεωρία και Πράξη της Διδασκαλίας: Η σχολική τάξη. Αθήνα, Εκδ.
Γρηγόρη.
Παπαϊωάννου, A., Θεοδωράκης, Γ., & Γούδας, M. (1999). Για μια καλύτερη διδασκαλία της φυσικής αγωγής. Θεσσαλονίκη, Εκδ. Salto.
Χατζηχαριστός, Δ. (2003). Σύγχρονο σύστημα φυσικής αγωγής. Αθήνα.