ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ

Το σώμα δεν αποτελεί βιολογικό πεπρωμένο, αλλά τόπο εγγραφής/ενσωμάτωσης της έμφυλης ταυτότητας. Στην ενότητα αυτή θα εξετάσουμε αυτή τη διαδικασία μέσα από παραδείγματα από την καθημερινότητα, την τέχνη, τις λαϊκές κουλτούρες, τις διαφημίσεις κ.ο.κ.

Στην τελευταία αυτή ενότητα εξετάζουμε το φύλο στην τέχνη. Γιατί οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται/αποκλείονται συστηματικά από κανόνα των τεχνών; Ποιος είναι ο ρόλος των γυναικών-καλλιτεχνών και πώς σχετίζεται αυτό με τις κυρίαρχες προσεγγίσεις για το φύλο; Οι έμφυλες αναπαραστάσεις ενισχύουν ή αναπαράγουν τον κυρίαρχο έμφυλο λόγο;

Στη ενότητα αυτή εξετάζoνται οι αναπαραστάσεις του ανδρισμού και της θηλυκότητας μέσα από τον κινηματογράφο. Η διάλεξη βασίζεται ως επί τω πλείστον στο διάσημο κείμενο της Laura Mulvey, "Οπτική απόλαυση και αφηγηματικός κινηματογράφος".

Αυτή είναι μια εισαγωγική ενότητα που έχει ως σκοπό την εξοικείωση των φοιτητριών/τών με κάποιες βασικές έννοιες καθώς και την απόκτηση μιας γενικής εποπτείας της συζήτησης για το φύλο.

Το αντικείμενο αυτής της διάλεξης αφοά την έμφυλη κοινωνικοποίηση, δηλαδή το πώς μαθαίνουμε να επιτελούμε το φύλο μας. Η ενότητα επικεντρώνεται κυρίως στο ρόλο του παιχνιδιού και τον τρόπο με τον οποίο αυτό συμβάλλει στη συγκρότηση έμφυλων ταυτοτήτων.

Η ενότητα αυτή αποτελεί μια εισαγωγή στη φροϋδική και τη λακανική ψυχανάλυση και συγκεκριμένα στις έννοιες εκείνες που αναφέρονται στη διαμόρφωση της σεξουαλικότητας και της έμφυλης ταυτότητας. Η ψυχανάλυση εξετάζεται από φεμινιστική σκοπιά, καθώς εν μέρει έχει επικρηθεί ότι αναπαράγει την πατριαρχία, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί επίσης ως εργαλείο για την αμφισβήτιση του φαλλοκεντρισμού.