ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Περιγραφή

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ

 

Α ΕΞΑΜΗΝΟ 2018-2019,

Υπεύθυνος μαθήματος: Γεώργιος Παπακωνσταντίνου

Συνεργάτες:   Νίκος Βαμβακάς, υπεύθυνος στούντιο ήχου ΕΠΕΟΤ

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μουσικός, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Ηλικίας, ΠΘ

 

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Τα διάφορα εικονογραφικά μέσα μάς παρέχουν τη δυνατότητα αναπαράστασης και έκφρασης της πραγματικότητας. Ταυτόχρονα επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον τρόπο που η πραγματικότητα προσεγγίζεται. Ακριβώς η λειτουργία τους αυτή τα αναδεικνύει σε συστήματα αναφοράς. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αντικειμένων, προϊόντων και υπηρεσιών αλλά παράλληλα επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο αντίληψης που έχει μια κοινωνία για το χώρο, το χρόνο, την κίνηση και την ύλη.

 

Η όραση έχει ιστορία. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας εξαρτάται από μοντέλα κατανόησης βασισμένα στην εκπαίδευσή μας, στην καλλιέργειά μας, την ψυχολογική κατάσταση, κλπ.

 

Οι οπτικοακουστικές τ

Περισσότερα  
Κωδικός: MHXD192
Κατηγορία: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών » Προπτυχιακό
CC - Αναφορά Δημιουργού
CC - Αναφορά Δημιουργού

Θεματικές Ενότητες

Η διατύπωση της αρχιτεκτονικής πρότασης σε ένα αναπαραστατικό μέσο δεν είναι απλώς μια τεχνική επιλογή ή μια επιχειρησιακή αναγκαιότητα του αρχιτέκτονα αλλά ένας τρόπος να σκέφτεται τον χώρο. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αλλά παράλληλα επηρεάζουν τον τρόπο αντίληψης του χώρου, του χρόνου, της κίνησης και της ύλης. Οι νοητικές διεργασίες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπακούουν ως ένα βαθμό στις νομοτέλειες των αναπαραστατικών εργαλείων που έχουν εσωτερικευτεί στην αρχιτεκτονική σκέψη.

Η σύνθεση μιας εικόνας είναι η οργάνωση του εικονογραφικού συνόλου από επιμέρους στοιχεία σε μια ενιαία διάταξη. Ιδιαίτερη σημασία έχει η μετάβαση από την αρχική ιδέα στην οργάνωση του περιεχομένου και στην υλοποίηση της τελικής δομής και μορφής της σύνθεσης. Στοιχεία της οπτικής δομής της σύνθεσης το βασικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, οι συντακτικοί κανόνες και τα συστατικά στοιχεία της εικονογραφικής οργάνωσης: Γεωμετρικά, χρωματικά, φωτισμός, σημείο, γραμμή, επίπεδο, σχήμα, όγκος, μέγεθος, θέση,  χρώμα, τόνος, φως, πηγή, κατεύθυνση.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες και με διαρκώς αυξανόμενο ρυθμό, η αρχιτεκτονική σκέψη στρέφεται σε μια ολιστική αισθητηριακή προσέγγιση in situ, προσθέτοντας στην κυρίαρχη οπτική εμπειρία τις παραμελημένες: ακοή, αφή, γεύση, οσμή. Στην καθημερινή μας εμπειρία δεχόμαστε τον συνδυασμό αλληλοπληροφορούμενων πολυτροπικών δεδομένων (συναισθησία/ πολυτροπικότητα - synesthesia/ polymodal). Ο ήχος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του περιβάλλοντος (αστικού ή υπαίθρου). Κάθε υλικό παράγει το δικό του ήχο και κάθε παραγόμενος ήχος επηρεάζεται από το υλικό προφίλ του περιβάλλοντος χώρου. Η ηχητική ταυτότητα ενός χώρου σχηματίζεται από πολλαπλές ηχητικές ποιότητες, την πυκνότητα πολλαπλών στρωμάτων που αντιπροσωπεύουν τα κοινωνικά, ιστορικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του.

Μπορούμε να ορίσουμε την τεχνολογία της κινούμενης εικόνας ως το σύνολο των τεχνικών που επιτρέπουν την αναπαραγωγή της κίνησης με τη βοήθεια φωτεινής προβολής. Πριν γίνει τέχνη και βιομηχανία του θεάματος η τεχνολογία της κινούμενης εικόνας είναι ένα άθροισμα τεχνικών που αναπτύχθηκαν από τον 18ο έως τον 19ο αιώνα. Αντικείμενο της παρουσίασης αυτής αποτελεί η παρουσίαση των οπτικών μηχανών του που προανήγγειλαν την ανακάλυψη της κινηματογραφικής τεχνικής.

Οι αστικοί μηχανισμοί του Πανοράματος και του Κινούμενου Πανοράματος σχεδιάστηκαν τον 19ο αιώνα για να δημιουργήσουν μια αγορά για μια ελεγχόμενη πραγματικότητα και ένα χειραφετημένη βλέμμα, μια πρώιμη εκδήλωση της κουλτούρας των ΜΜΕ. Δημιουργούν μια σχέση μεταξύ μιας τοπικής ύπαρξης, αυτής του φυσικού χώρου του κτιρίου του πανοράματος, και ενός παγκόσμιου οράματος, του αναπαριστώμενου χώρου, για ένα κοινό αστικό ή λαϊκό που δεν διέθετε τα μέσα για την πραγματοποίηση ενός Grand Tour.

Η οπτικοακουστική γλώσσα ενσωματώνει την φιλμική γλώσσα μαζί με τις εξελίξεις που φέρνει η τηλεοπτική γλώσσα (τηλεόραση, βίντεο) και την ψηφιακή γλώσσα. Η οπτικοακουστική γλώσσα είναι μια γλώσσα εικόνων και ήχων με το λεξιλόγιό της, τη σύνταξή της, τις σημασίες, τις ελλείψεις και τη γραμματικής της.  Στην αρχή της ιστορικής του ανάπτυξης ο κινηματογράφος χρησιμοποίησε τους προϋπάρχοντες κώδικες του θεάτρου και της λογοτεχνίας για να διαμορφώσει την κινηματογραφική γλώσσα.  Στην συνέχεια μέσα από τους πειραματισμούς μιας σειράς σκηνοθετών-δημιουργών διαμορφώθηκε η οπτικοακουστική γλώσσα όπως την ξέρουμε σήμερα.

Η ιδιαιτερότητα της ηλεκτρονικής και της ψηφιακής εικόνας ως μέσων εγγραφής και αναπαραγωγής βρίσκεται στο κέντρο του προβληματισμού γύρω από τις λεγόμενες νέες τεχνολογίες. Σημείο συνάντησης της ηλεκτρονικής και της πληροφορικής, η ηλεκτρονική και ψηφιακή εικόνα παρουσιάζουν ένα ευρύτατο φάσμα εφαρμογών και αποτελούν πλέον ένα νέο σύστημα αναφοράς. Η διαδικασία παραγωγής της ηλεκτρονικής και ψηφιακής εικόνας θέτει σε αμφισβήτηση μερικά από τα κλασικά γνωρίσματα των παραδοσιακών μέσων απεικόνισης: τη σχέση υπόβαθρου και εικόνας, τη στατική και αυτόνομη ύπαρξη της εικόνας, τη σχέση αντιληπτικής διαδικασίας και εικόνας, τη νέα σχέση που διαμορφώνεται μεταξύ των αισθήσεων και της νοητικής σύλληψης. Παράλληλα, εισάγει νέες ποιότητες, όπως η ομογενοποίηση των εκφραστικών μέσων και η δυνατότητα διαδραστικών σχέσεων ανθρώπου και υπολογιστή.

Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα

Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα
Επίπεδο: A-

Αρ. Επισκέψεων :  2882
Αρ. Προβολών :  39272

Ημερολόγιο

Ανακοινώσεις