ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
Α ΕΞΑΜΗΝΟ 2018-2019,
Υπεύθυνος μαθήματος: Γεώργιος Παπακωνσταντίνου
Συνεργάτες: Νίκος Βαμβακάς, υπεύθυνος στούντιο ήχου ΕΠΕΟΤ
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μουσικός, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Ηλικίας, ΠΘ
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Τα διάφορα εικονογραφικά μέσα μάς παρέχουν τη δυνατότητα αναπαράστασης και έκφρασης της πραγματικότητας. Ταυτόχρονα επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον τρόπο που η πραγματικότητα προσεγγίζεται. Ακριβώς η λειτουργία τους αυτή τα αναδεικνύει σε συστήματα αναφοράς. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αντικειμένων, προϊόντων και υπηρεσιών αλλά παράλληλα επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο αντίληψης που έχει μια κοινωνία για το χώρο, το χρόνο, την κίνηση και την ύλη.
Η όραση έχει ιστορία. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας εξαρτάται από μοντέλα κατανόησης βασισμένα στην εκπαίδευσή μας, στην καλλιέργειά μας, την ψυχολογική κατάσταση, κλπ.
Οι οπτικοακουστικές τεχνολογίες ως εργαλείο σύλληψης, ανάλυσης και σύνθεσης στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό
Η ανάπτυξη των ηλεκτρονικών μέσων σχεδίασης και αναπαράστασης του υλικού χώρου αλλά και παραγωγής του νέου, ψηφιακού χώρου έχει επηρεάσει αποφασιστικά τον χαρακτήρα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης. Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική εκπαίδευση βασιζόταν αποκλειστικά στην σχεδίαση και αναπαράσταση του υλικού χώρου, μέσω σχεδίων σε χαρτί και μέσω της δημιουργίας τρισδιάστατων μοντέλων (μακετών). Το θέμα της αναπαράστασης του χώρου είναι κυρίαρχο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αφού αναφέρεται στους κώδικες επικοινωνίας αλλά και στη διαδικασία σύλληψης και δημιουργίας.
Στη διαδικασία σχεδιασμού χρησιμοποιούνται τα εργαλεία για να παραχθεί μια μορφή που προϋπάρχει στο μυαλό του κατασκευαστή-δημιουργού. Το εργαλείο και η γλώσσα είναι οι δύο πόλοι του ίδιου μηχανισμού, είναι έκφραση της ίδιας ιδιότητας του ανθρώπου. Κατασκευάζουμε ένα εργαλείο για να πραγματοποιήσουμε κάτι το οποίο έχουμε συλλάβει νοητικά. Η τεχνική είναι ταυτόχρονα εργαλείο και χειρονομία. Μπορούμε να αναζητήσουμε τις σχέσεις σκέψης, εργαλείου και χειρονομίας σε εργαλεία όπως το πινέλο, το μολύβι, το στυλό, το ποντίκι, το ηλεκτρονικό στυλό, τη φωτογραφική μηχανή και τη μηχανή λήψης βίντεο. Μια εικονογραφική διαδικασία προϋποθέτει μια δημιουργική πράξη. Είναι το αποτέλεσμα της πρόθεσης ενός δημιουργού να μεταφέρει σε μια επιφάνεια-υπόβαθρο μια αναπαράσταση (ρεαλιστική, αφαιρετική, κλπ) μιας πραγματικότητας.
Τα νέα αναπαραστατικά μέσα θέτουν με ένα διαφορετικό τρόπο το ερώτημα του σχεδιασμού ως αναπαράσταση. Η παραδοσιακή αντιληπτική διαδικασία και αισθητική εμπειρία, που βασιζόταν στην προοπτική ψευδαίσθηση και την δισδιάστατη αναπαράσταση της πραγματικότητας μεταβάλλεται. Μέσα από την όσμωση των παραδοσιακών και νεώτερων τεχνολογιών αναπαράστασης εγκαθίσταται ένα νέο καθεστώς οπτικής συνείδησης και αντίληψης της πραγματικότητας.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην εμπειρία κίνησης του ανθρώπινου σώματος στο αστικό τοπίο καθώς και στην ηχητική διάσταση της πόλης.
Οι βασικοί στόχοι του μαθήματος είναι οι ακόλουθοι:
- Απόκτηση ικανοτήτων χρήσης και συνδυασμού του συνόλου των τεχνικών εικόνας και ήχου (φωτογραφία, ηχογράφηση, λήψη και μοντάζ βίντεο) και η εφαρμογή τους για την μελέτη του αστικού τοπίου και του κτιριακού περιβάλλοντος.
- Ανάπτυξη της παρατηρητικότητας και της περιγραφικής και αναλυτικής ικανότητας στη συλλογή, επεξεργασία και παρουσίαση των τεχνικών, ιστορικών και κοινωνικών δεδομένων.
- Έμφαση σε μια συνολική αντίληψη για τις δυνατότητες αναπαράστασης και έκφρασης της πραγματικότητας που παρέχουν τα διάφορα μέσα καθώς και του τρόπου που τα μέσα αυτά επηρεάζουν και διαμορφώνουν την προσέγγιση και ερμηνεία της πραγματικότητας.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΔΟΜΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Κάθε μάθημα αποτελείται από τρεις ενότητες:
- θεωρία
- προβολή και σχολιασμός οπτικοακουστικού υλικού
- παρουσιάσεις και σχολιασμός φοιτητικών εργασιών
Οι φοιτητές κρατούν σημειώσεις και σκίτσα από τα βασικά σημεία κάθε μαθήματος σε σημειωματάριο.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ 13 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ
Το πρόγραμμα καλύπτει 5 θεματικές ενότητες (ΘΕ): 1) Αντίληψη του χώρου. Οργάνωση της εικονογραφικής επιφάνειας, 2) Ήχος και χώρος, 3) Προ-κινηματογραφικές συσκευές και θέαμα 4) Κινούμενη εικόνα, Οπτικοακουστική γλώσσα 5) Ηλεκτρονική και ψηφιακή εικόνα
ΘΕ: Αντίληψη του χώρου. Οργάνωση της εικονογραφικής επιφάνειας
- Εισαγωγή. Περιεχόμενο και δομή μαθήματος. Παραδείγματα ασκήσεων. Σύντομη αναδρομή στην πορεία εκλογίκευσης του βλέμματος.
- Συνθετικές αρχές εικόνων. Εισαγωγή στη δομή και ανάλυση της δισδιάστατης εικόνας (ζωγραφικής και φωτογραφικής). Αρχές σύνθεσης και οργάνωσης του εικονογραφικού κάδρου.
- Εξέλιξη χωρικής αντίληψης. Πορεία εκλογίκευσης του βλέμματος. Όραση και αντιληπτική διαδικασία. Οι αντιλήψεις που έχει μια κοινωνία για το χώρο, το χρόνο και την κίνηση
- Φωτογραφία και αφήγηση, Σειρές φωτογραφιών, φωτογραφικό κολάζ.
ΘΕ: Ήχος και χώρος
- Ήχος και Χώρος. Τεχνικές ηχοληψίας. Επίσκεψη στο στούντιο Ήχου.
- Αστικά Ηχοτοπία. Το ηχητικό τοπίο μιας πόλης
ΘΕ: Προ-κινηματογραφικές συσκευές και θέαμα
- Οπτικές μηχανές: από την επιστήμη στο θέαμα.
- Πανόραμα: Η φύση και η πόλη με μια ματιά. Κινούμενο πανόραμα: Εκτυλισσόμενο τοπίο
ΘΕ: Κινούμενη εικόνα, Οπτικοακουστική γλώσσα
- Εισαγωγή στην κινούμενη εικόνα. Βασικά στοιχεία οπτικοακουστικής γλώσσας.
- Μηχανή λήψης. Εικονογραφημένο σενάριο. Κωδικοποιημένη τεχνική περιγραφή των βασικών χαρακτηριστικών ενός οπτικοακουστικού έργου
- Εισαγωγή στις αρχές του Μοντάζ.
ΘΕ: Ηλεκτρονική και ψηφιακή εικόνα
- Αρχές λειτουργίας και ιδιαιτερότητες ηλεκτρονικής εικόνας. Αναλογική και ψηφιακή επεξεργασία εικόνας.
- Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και ψηφιακή εικόνα. Oμογενοποιήση των διαφορετικών εικονογραφικών μέσων.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ
Στην κανονική περίοδο παρακολούθησης του μαθήματος, ο τελικός βαθμός προκύπτει ως εξής:
ΑΣΚΗΣΕΙΣ (ΑΤΟΜΙΚΕΣ): 40%
ΤΕΣΤ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: 30%
ΤΕΛΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (ΟΜΑΔΙΚΗ): 30%
ΣΤΙΣ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΟΙ ΦΗΤΟΙΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΕ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΡΙΣΕΩΣ. ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ. Ο ΒΑΘΜΟΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΚΑΤΑ 80% ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ.
ΛιγότεραΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
Α ΕΞΑΜΗΝΟ 2018-2019,
Υπεύθυνος μαθήματος: Γεώργιος Παπακωνσταντίνου
Συνεργάτες: Νίκος Βαμβακάς, υπεύθυνος στούντιο ήχου ΕΠΕΟΤ
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μουσικός, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Ηλικίας, ΠΘ
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Τα διάφορα εικονογραφικά μέσα μάς παρέχουν τη δυνατότητα αναπαράστασης και έκφρασης της πραγματικότητας. Ταυτόχρονα επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον τρόπο που η πραγματικότητα προσεγγίζεται. Ακριβώς η λειτουργία τους αυτή τα αναδεικνύει σε συστήματα αναφοράς. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αντικειμένων, προϊόντων και υπηρεσιών αλλά παράλληλα επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο αντίληψης που έχει μια κοινωνία για το χώρο, το χρόνο, την κίνηση και την ύλη.
Η όραση έχει ιστορία. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας εξαρτάται από μοντέλα κατανόησης βασισμένα στην εκπαίδευσή μας, στην καλλιέργειά μας, την ψυχολογική κατάσταση, κλπ.
Οι οπτικοακουστικές τ
ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
Α ΕΞΑΜΗΝΟ 2018-2019,
Υπεύθυνος μαθήματος: Γεώργιος Παπακωνσταντίνου
Συνεργάτες: Νίκος Βαμβακάς, υπεύθυνος στούντιο ήχου ΕΠΕΟΤ
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, μουσικός, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Ηλικίας, ΠΘ
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Τα διάφορα εικονογραφικά μέσα μάς παρέχουν τη δυνατότητα αναπαράστασης και έκφρασης της πραγματικότητας. Ταυτόχρονα επηρεάζουν και διαμορφώνουν τον τρόπο που η πραγματικότητα προσεγγίζεται. Ακριβώς η λειτουργία τους αυτή τα αναδεικνύει σε συστήματα αναφοράς. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αντικειμένων, προϊόντων και υπηρεσιών αλλά παράλληλα επηρεάζουν άμεσα τον τρόπο αντίληψης που έχει μια κοινωνία για το χώρο, το χρόνο, την κίνηση και την ύλη.
Η όραση έχει ιστορία. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας εξαρτάται από μοντέλα κατανόησης βασισμένα στην εκπαίδευσή μας, στην καλλιέργειά μας, την ψυχολογική κατάσταση, κλπ.
Οι οπτικοακουστικές τ
Θεματικές Ενότητες
Η διατύπωση της αρχιτεκτονικής πρότασης σε ένα αναπαραστατικό μέσο δεν είναι απλώς μια τεχνική επιλογή ή μια επιχειρησιακή αναγκαιότητα του αρχιτέκτονα αλλά ένας τρόπος να σκέφτεται τον χώρο. Οι διαφορετικές τεχνικές δεν αποτελούν απλά μέσα παραγωγής αλλά παράλληλα επηρεάζουν τον τρόπο αντίληψης του χώρου, του χρόνου, της κίνησης και της ύλης. Οι νοητικές διεργασίες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπακούουν ως ένα βαθμό στις νομοτέλειες των αναπαραστατικών εργαλείων που έχουν εσωτερικευτεί στην αρχιτεκτονική σκέψη.
Η σύνθεση μιας εικόνας είναι η οργάνωση του εικονογραφικού συνόλου από επιμέρους στοιχεία σε μια ενιαία διάταξη. Ιδιαίτερη σημασία έχει η μετάβαση από την αρχική ιδέα στην οργάνωση του περιεχομένου και στην υλοποίηση της τελικής δομής και μορφής της σύνθεσης. Στοιχεία της οπτικής δομής της σύνθεσης το βασικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται, οι συντακτικοί κανόνες και τα συστατικά στοιχεία της εικονογραφικής οργάνωσης: Γεωμετρικά, χρωματικά, φωτισμός, σημείο, γραμμή, επίπεδο, σχήμα, όγκος, μέγεθος, θέση, χρώμα, τόνος, φως, πηγή, κατεύθυνση.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες και με διαρκώς αυξανόμενο ρυθμό, η αρχιτεκτονική σκέψη στρέφεται σε μια ολιστική αισθητηριακή προσέγγιση in situ, προσθέτοντας στην κυρίαρχη οπτική εμπειρία τις παραμελημένες: ακοή, αφή, γεύση, οσμή. Στην καθημερινή μας εμπειρία δεχόμαστε τον συνδυασμό αλληλοπληροφορούμενων πολυτροπικών δεδομένων (συναισθησία/ πολυτροπικότητα - synesthesia/ polymodal). Ο ήχος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του περιβάλλοντος (αστικού ή υπαίθρου). Κάθε υλικό παράγει το δικό του ήχο και κάθε παραγόμενος ήχος επηρεάζεται από το υλικό προφίλ του περιβάλλοντος χώρου. Η ηχητική ταυτότητα ενός χώρου σχηματίζεται από πολλαπλές ηχητικές ποιότητες, την πυκνότητα πολλαπλών στρωμάτων που αντιπροσωπεύουν τα κοινωνικά, ιστορικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του.
Μπορούμε να ορίσουμε την τεχνολογία της κινούμενης εικόνας ως το σύνολο των τεχνικών που επιτρέπουν την αναπαραγωγή της κίνησης με τη βοήθεια φωτεινής προβολής. Πριν γίνει τέχνη και βιομηχανία του θεάματος η τεχνολογία της κινούμενης εικόνας είναι ένα άθροισμα τεχνικών που αναπτύχθηκαν από τον 18ο έως τον 19ο αιώνα. Αντικείμενο της παρουσίασης αυτής αποτελεί η παρουσίαση των οπτικών μηχανών του που προανήγγειλαν την ανακάλυψη της κινηματογραφικής τεχνικής.
Οι αστικοί μηχανισμοί του Πανοράματος και του Κινούμενου Πανοράματος σχεδιάστηκαν τον 19ο αιώνα για να δημιουργήσουν μια αγορά για μια ελεγχόμενη πραγματικότητα και ένα χειραφετημένη βλέμμα, μια πρώιμη εκδήλωση της κουλτούρας των ΜΜΕ. Δημιουργούν μια σχέση μεταξύ μιας τοπικής ύπαρξης, αυτής του φυσικού χώρου του κτιρίου του πανοράματος, και ενός παγκόσμιου οράματος, του αναπαριστώμενου χώρου, για ένα κοινό αστικό ή λαϊκό που δεν διέθετε τα μέσα για την πραγματοποίηση ενός Grand Tour.
Η οπτικοακουστική γλώσσα ενσωματώνει την φιλμική γλώσσα μαζί με τις εξελίξεις που φέρνει η τηλεοπτική γλώσσα (τηλεόραση, βίντεο) και την ψηφιακή γλώσσα. Η οπτικοακουστική γλώσσα είναι μια γλώσσα εικόνων και ήχων με το λεξιλόγιό της, τη σύνταξή της, τις σημασίες, τις ελλείψεις και τη γραμματικής της. Στην αρχή της ιστορικής του ανάπτυξης ο κινηματογράφος χρησιμοποίησε τους προϋπάρχοντες κώδικες του θεάτρου και της λογοτεχνίας για να διαμορφώσει την κινηματογραφική γλώσσα. Στην συνέχεια μέσα από τους πειραματισμούς μιας σειράς σκηνοθετών-δημιουργών διαμορφώθηκε η οπτικοακουστική γλώσσα όπως την ξέρουμε σήμερα.
Η ιδιαιτερότητα της ηλεκτρονικής και της ψηφιακής εικόνας ως μέσων εγγραφής και αναπαραγωγής βρίσκεται στο κέντρο του προβληματισμού γύρω από τις λεγόμενες νέες τεχνολογίες. Σημείο συνάντησης της ηλεκτρονικής και της πληροφορικής, η ηλεκτρονική και ψηφιακή εικόνα παρουσιάζουν ένα ευρύτατο φάσμα εφαρμογών και αποτελούν πλέον ένα νέο σύστημα αναφοράς. Η διαδικασία παραγωγής της ηλεκτρονικής και ψηφιακής εικόνας θέτει σε αμφισβήτηση μερικά από τα κλασικά γνωρίσματα των παραδοσιακών μέσων απεικόνισης: τη σχέση υπόβαθρου και εικόνας, τη στατική και αυτόνομη ύπαρξη της εικόνας, τη σχέση αντιληπτικής διαδικασίας και εικόνας, τη νέα σχέση που διαμορφώνεται μεταξύ των αισθήσεων και της νοητικής σύλληψης. Παράλληλα, εισάγει νέες ποιότητες, όπως η ομογενοποίηση των εκφραστικών μέσων και η δυνατότητα διαδραστικών σχέσεων ανθρώπου και υπολογιστή.
Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα
Αρ. Επισκέψεων : 2901
Αρ. Προβολών : 45317
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
- Σάββατο, 08 Δεκεμβρίου 2018
- Σάββατο, 08 Δεκεμβρίου 2018
- Δευτέρα, 28 Ιανουαρίου 2013
- Δευτέρα, 31 Δεκεμβρίου 2012
- Τρίτη, 25 Δεκεμβρίου 2012