O περίκλειος Παρθενών έχει εξωτερικά στο θριγκό του πτερού 92 ανάγλυφες μετόπες, οι οποίες αποτελούσαν εξαιρετικά πλούσιο γλυπτό διάκοσμο, o οποίος δεν συνηθιζόταν σε άλλους ελληνικούς ναούς, παρά μόνον σε Θησαυρούς. Οι μετόπες, χρονολογούνται μεταξύ 446-442 π.Χ. και συνιστούν το πρωιμότερο τμήμα του γλυπτού διακόσμου του ναού. Διακρίνουμε σε αυτές πολλά στοιχεία του Αυστηρού ρυθμού αλλά και ορισμένα χαρακτηριστικά του νέου Ώριμου Κλασικού ρυθμού στη γλυπτική. Οι μετόπες αποδίδουν μυθικά επεισόδια με συμβολικό περιεχόμενο. Στις βόρειες απεικονίζεται η Ιλίου Πέρσις, στις νότιες η Θεσσαλική Κενταυρομαχία, στις ανατολικές η Γιγαντομαχία και στις δυτικές η αττική Αμαζονομαχία. Τα τρία τελευταία μυθικά θέματα λειτουργούν αλληγορικά και συμβολίζουν τη νίκη των Ελλήνων και ιδιαίτερα των Αθηναίων που εκπροσωπούν τον θρίαμβο του πολιτισμού εναντίον των δυνάμεων του χάους και της βαρβαρότητας που εκπροσωπούν οι Πέρσες. Είναι ωστόσο παράξενο ότι σε μερικές μετόπες στη νότια και τη δυτική ζωφόρο, οι Κένταυροι και οι Αμαζόνες αντίστοιχα υπερισχύουν των Ελλήνων. Η άλωση της Τροίας στις βόρειες μετόπες υπογράμμιζε τα δεινά του πολέμου για τους αμάχους.
Λέξεις Κλειδιά: Γιγαντομαχία, Θεσσαλική Κενταυρομαχία, Αμαζονομαχία. Ιλίου Πέρσις, Παναθηναϊκή πομπή, ιππείς, αποβάτης αγών, δωδεκάθεο, επώνυμοι ήρωες, Παναθηναϊκός πέπλος.
