Εξέλιξη
Ζήσης Μαμούρης, Γρηγόριος Αμούτζιας
Η διατύπωση από τον Charles Darwin της θεωρίας της εξέλιξης συγκλόνισε τη χριστιανική κοινωνία και έδωσε, και δίνει ακόμη και σήμερα, αφορμή για σοβαρές διαμάχες στους επιστημονικούς κύκλους. Παρόλα αυτά, η θεωρία της εξέλιξης δεν παύει να αποτελεί τη μεγαλύτερη ενωτική δύναμη που υπήρξε ποτέ στην ιστορία της Βιολογίας. Έδωσε μια νέα ώθηση στη βιολογική έρευνα και μια νέα μορφή στις αντιλήψεις των βιολόγων για τους σύγχρονους ζωντανούς οργανισμούς. Σκοπός του μαθήματος είναι να δώσει στους φοιτητές την παρουσίαση των βασικών εννοιών της εξέλιξης, ενσωματώνοντας όπου είναι δυνατόν και τα πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα.
ΛιγότεραΗ διατύπωση από τον Charles Darwin της θεωρίας της εξέλιξης συγκλόνισε τη χριστιανική κοινωνία και έδωσε, και δίνει ακόμη και σήμερα, αφορμή για σοβαρές διαμάχες στους επιστημονικούς κύκλους. Παρόλα αυτά, η θεωρία της εξέλιξης δεν παύει να αποτελεί τη μεγαλύτερη ενωτική δύναμη που υπήρξε ποτέ στην ιστορία της Βιολογίας. Έδωσε μια νέα ώθηση στη βιολογική έρευνα και μια νέα μορφή στις αντιλήψεις των βιολόγων για τους σύγχρονους ζωντανούς οργανισμούς. Σκοπός του μαθήματος είναι να δώσει στους φοιτητές την παρουσίαση των βασικών εννοιών της εξέλιξης, ενσωματώνοντας όπου είναι δυνατόν και τα πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα.
Η διατύπωση από τον Charles Darwin της θεωρίας της εξέλιξης συγκλόνισε τη χριστιανική κοινωνία και έδωσε, και δίνει ακόμη και σήμερα, αφορμή για σοβαρές διαμάχες στους επιστημονικούς κύκλους. Παρόλα αυτά, η θεωρία της εξέλιξης δεν παύει να αποτελεί τη μεγαλύτερη ενωτική δύναμη που υπήρξε ποτέ στην ιστορία της Βιολογίας. Έδωσε μια νέα ώθηση στη βιολογική έρευνα και μια νέα μορφή στις αντιλήψεις των βιολόγων για τους σύγχρονους ζωντανούς οργανισμούς. Σκοπός του μαθήματος είναι να δώσει στους φοιτητές την παρουσίαση των βασικών εννοιών της εξέλιξης, ενσωματώνοντας όπου είναι δυνατόν και τα πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα.
Θεματικές Ενότητες
Πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια, η ζωή στη Γη άρχιζε και τελείωνε με απλούς μονοκύτταρους οργανισμούς. Με την πάροδο του χρόνου αυτοί αποκτούσαν όλο και περισσότερη πολυπλοκότητα.
Οι επιστήμονες προσπαθούν χρόνια να καταλάβουν από πού προήλθε η ζωή στον πλανήτη. ΣΤην ενότητα αυτή θα παρουσιαστούν οι θεωρίες απο την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για την προέλευση και την εξέλιξη των ειδών παράλληλα με τη μελέτη των κλιματικών αλλαγών που συνέβησαν στην ιστορία του πλανήτη.
Η Γενετική των πληθυσμών, ή Πληθυσμιακή Γενετική είναι ιδιαίτερος κλάδος της Γενετικής και της εφαρμοσμένης Βιολογίας. Ασχολείται με την γενετική δομή των πληθυσμών και την επίλυση πληθυσμιακών προβλημάτων που ερευνώνται με βάση των μεθόδων της σύγχρονης Βιομετρίας. Δηλαδή με τους τύπους και τις συχνότητες των γονιδίων και των γονότυπων που τους αντιπροσωπεύουν καθώς και με τους μηχανισμούς (φυσική επιλογή, γενετική μετάλλαξη, γενετική παρέκκλιση, γονιδιακή ροή) οι οποίοι μεταβάλλουν την γενετική δομή των πληθυσμών. Αποτελεί βασική επιστήμη για την γενετική βελτίωση οργανισμών, ενώ συμμετέχει στην (και συμπληρώνεται από την) σύγχρονη εξελικτική σύνθεση, μια ενοποιημένη θεωρία για την προέλευση και συμπεριφορά όλων των μορφών ζωής στον πλανήτη (πρώην εξελικτική θεωρία). Όπως προδίδει το όνομά της, έχει μια προοπτική με κέντρο τον πληθυσμό, παρά το άτομο.
Στη Βιολογία ο όρος φυλογένεση, ή φυλογονία, αφορά τη μελέτη της συγγένειας διαφορετικών οργανισμών, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στην εξελικτική ιστορία τους. Αντικείμενο έρευνας και σπουδής της φυλογένεσης είναι η ανεύρεση των συνδετικών εκείνων κρίκων που συνδέουν τα διάφορα είδη μεταξύ τους εξελικτικά με συνέπεια τη φυλογενετική ταξινόμηση αυτών, που αποτελεί σήμερα το επίσημο ακολουθούμενο τρόπο ταξινόμησης, σε αντίθεση με τις άλλοτε εμπειρικές ομαδοποιήσεις που γίνονταν κυρίως κατά ομοιότητες χωρίς τουλάχιστον κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο. Η φυλογενετική ανάλυση συνδέεται ιστορικά με την ταξινομία, μαζί με την οποία αποτελεί κλάδο της συστηματικής.
Βασικό στοιχείο της φυλογενετικής έρευνας είναι οι λεγόμενες «ομολογίες» δηλαδή οι κληρονομούμενες ιδιότητες και οι λεγόμενες «αναλογίες» που αφορούν όμοιους τρόπους και κοινές προσαρμογές σε συνθήκες ζωής. Συνεπώς τα συστήματα φυλογενετικής ταξινόμησης βασίζονται κυρίως σε βιολογικά χαρακτηριστικά των οργανισμών εξετάζοντας κοινά κυτταρικά γνωρίσματα όπως την ακολουθία των δομικών μονάδων (αμινοξέα, νουκλεοτίδια των πρωτεϊνών, το DNA κ.λπ.).
Ανοικτό Ακαδ. Μάθημα
Αρ. Επισκέψεων : 3329
Αρ. Προβολών : 12021
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
- - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -