Περιβάλλοντα Μάθησης

Τα υπάρχοντα σχολικά συγκροτήματα αναπαράγουν ήδη παρωχημένα πρότυπα οργάνωσης με πανομοιότυπες σχολικές αίθουσες κατά μήκος διαδρόμων κυκλοφορίας, ελάχιστους εώς καθόλου ημιυπαίθριους χώρους και ομοιογενή υπαίθριο χώρο που εξαντλείται συνήθως σε αθλητικά γήπεδα. Οι απαιτήσεις του κτιριολογικού προγράμματος και οι προδιαγραφές ασφαλείας αφήνουν ελάχιστα περιθώρια σχεδιασμού ποιοτικών χώρων, ανταποκρίνονται περισσότερο στα τεχνικά και ποσοτικά κριτήρια ενός γραφειοκρατικού μηχανισμού και όχι στις ψυχικές και πνευματικές ανάγκες των μαθητών. Αντικείμενο του μαθήματος θα είναι το σχολικό συγκρότημα του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αιγάλεω στην Αθήνα, και συγκεκριμένα οι ενδιάμεσοι χώροι ανάμεσα στην σχολική αίθουσα και την αυλή: ο διάδρομος, τα πλατύσκαλα, ο χώρος υποδοχής. Οι φοιτητές θα κληθούν να αναπτύξουν σενάρια μάθησης και κοινωνικής συναναστροφής που γεφυρώνουν δύο αντίθετες συνθήκες της σχολικής ζωής: το μάθημα και το διάλειμμα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας θα αναζητηθούν οι τρόποι που οι παραπάνω χώροι δημιουργούν συγκεκριμένες συμπεριφορές, άλλοτε περιορίζοντας και άλλοτε οδηγώντας σε τακτικές οικειποίησης από μαθητές, διδάσκοντες και περίοικους. Ιδιαίτερα μας ενδιαφέρει η δυνατότητα εμπλουτισμού των ενδιάμεσων χώρων, ώστε να αποτελούν ταυτόχρονα τόπο συναναστροφής, παιχνιδιού, μάθησης και έρευνας.  Σκοπός είναι μέσα από το μάθημα να προκύψει ένα πλαίσιο σχεδιαστικών προτάσεων και δράσεων που θα αποτελέσει εργαλείο για τη βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος.