Θεωρία Τοπίου: Αναγνώσεις του Αθηναϊκού Εδάφους

(αποσπάσματα 5-11)
Στη δεύτερη ενότητα εξετάζεται η έννοια του ερειπίου και επιχειρούνται δύο προσεγγίσεις ένταξής της σε διανοητικά σχήματα. Θίγεται το οντολογικό ζήτημα καθορισμού της ταυτότητας του κτιριακού υλικού και προσεγγίζεται η αρχαιολογία ως επιστήμη επανοηματοδοτήσεων.
Περιέχει τις υποενότητες:

• Οντολογικό ζήτημα καθορισμού του κτιρίου
• Lewis Mumford: Τέχνη και Τεχνική
• Η στιγμή του ερειπίου
• Το βλέμμα που κατασκευάζει το ερείπιο
• Δεύτερη προσέγγιση της έννοιας του ερειπίου
• Αρχαιολογία ως επιστήμη νοηματοδότησης
• Αρχαιολογία ως ταύτιση μύθου και ύλης
  
  

Λέξεις Κλειδιά: ερείπιο, οντολογία κτιρίου, μουσειακή σύλληψη ερειπίων, αρχαιολογία ως επιστήμη νοηματοδότητσης, Lewis Mumford, Τέχνη και Τεχνική, κατασκευή ερειπίου

(fragments 5-11)
The second unit examines the notion of the “ruin” introducing it into two (2) certain and different mental constructions. It contains references upon ontological issues associated to the difficult-to-define building identity while at the same time archeology is being approached as a re-evaluating science.

The unit is divided into the following sub-units:

• The ontological matter of a building’s identity
• Lewis Mumford: Art and Technique
• The ruin moment
• The gaze constructing the ruin
• A second approach upon the ruin concept
• Archeology as a re-evaluating science
• Archeology as identification of myth and matter

Keywords: ruin, building ontology, museological perception of ruins, archeology as re-evaluation,  Lewis Mumford, ruin construction

(αποσπάσματα 1-4)
Στην πρώτη ενότητα επιχειρείται η οργάνωση της ιστορίας της έννοιας του κενού μέσα από την Αθήνα ως κατασκευασμένη εν κενώ πρωτεύουσα. Εξετάζονται εννοιολογικές συνδέσεις του κενού με αναφορές όπως η Χάρτα των Αθηνών (Le Corbusier, 1943) και κείμενα του Philippe Lacoue-Labarthe.

Περιέχει τις υποενότητες:

• Προς μια Αθηναϊκή ιστορία της έννοιας του κενού
• Η Χάρτα των Αθηνών ως εμβληματικός τίτλος για μελλοντικές πόλεις εν κενώ
• Η σημασία του κενού ως συμβολική αξία, ως raison d'être
• Κείμενο του Lacoue-Labarthe  για τον Hölderlin: Ο τόπος της εξιδανίκευσης

Λέξεις Κλειδιά: Χάρτα των Αθηνών, μελλοντικές πόλεις εν κενώ, Philippe Lacoue-Labarthe, κενό ως raison d'être, τόπος εξιδανίκευσης, Hölderlin

(fragments 1-4)
The first unit investigates the possibility of organising an Athenian history of the “void” as a major concept of building Modern cities. References such as “The Athens Charter” (Le Corbusier, 1943) and Philippe Lacoue-Labarthe’s texts are examined in this lecture in order to examine the void concept and its conceptual projections.

The unit is divided into the following sub-units:

• Towards an Athenian history of the void
• Athens Charter as an emblematic title for future cities built in void
• The void as raison d'être of a state
• Lacoue-Labarthe on Hölderlin: The place of idealisation

Keywords: Athens Charter, modern cities, Philippe Lacoue-Labarthe, the void as raison d'être,  Athenian history of the void, Hölderlin

(αποσπάσματα 12-17)
Στη τρίτη ενότητα εισάγεται η έννοια της υποδομής ως καθοριστική ιδέα για την θεώρηση του αστικού στοιχείου στην Αθηναϊκή συνθήκη. Επιχειρείται η εννοιολογική συσχέτιση της υποδομής με την έννοια του ερειπίου της προηγούμενης ενότητας.
Περιέχει τις υποενότητες:

• Εικασία για διαχείριση της υποδομής: προς μια δημοκρατία της υποδομής
• Η εξιδανίκευση ως νοσταλγία και φυγή από το αστικό στο προ-μοντέρνο / προ-αστικό
• Υποδομή ως κατασκευή λήθης: θέματα τεχνικής διακυβέρνησης
• Η διαχείριση της υποδομής και το αστικό στοιχείο
• Βορράς / Δύση — Υποδομή / Ερείπιο
• Ιδεοληψίες τόπου και υποδομή

Λέξεις Κλειδιά: συνείδηση της υποδομής, δημοκρατία της υποδομής, Βορράς-Δύση, ιδεοληψίες τόπου, Umheimlich, διανομή, αυτονομία της υποδομής, τεχνική διακυβέρνηση της υποδομής, υποδομή και κοινωνικότητες

(fragments 12-17)

The third unit introduces the infrastructure concept as a decisive idea for the contemplation of the urban element concerning the Athenian condition. This unit manages to notionally associate the infrastructure and the ruin concept, presented in the previous unit.

The unit is divided into the following sub-units:

• Speculations upon the infrastructure management: towards a democratic infrastructure
• Idealisation as nostalgia and escape from the urban to the pre-modern/pre-urban element
• Infrastructure as an oblivion construction: technical management issues
• Managing infrastructure and the urban element
• North / West — Infrastructure / Ruin
• Idealisations of space and infrastructure
  
  

Keywords: consciousness of the infrastructure, infrastructure governance, North-West, distribution, infrastructure democracy, Umheimlich, infrastructure autonomy, technical managment, infrastructure and the social

(αποσπάσματα 18-21)
Στην τέταρτη ενότητα εξετάζεται η έννοια της υποδομής με άξονα το κοινοτικό στοιχείο. Αναλύονται βασικές αρχές λειτουργίας της υποδομής όπως η διανομή, ο αυτοματισμός, τα δίκτυα που διαμορφώνουν καθοριστικά τις δράσεις σε αυτό το πεδίο. H διαμονή στην υποδομή αποκαλύπτει μια νέα συνθήκη κοινοτικότητας προς εξέταση.

Περιέχει τις υποενότητες:

• Η έννοια της διανομής στην υποδομή και το κοινωνικό στοιχείο
• Απαλλαγή από την αβαρία αλλά και απαλλαγή από την κοινότητα
• Κατοίκηση υποδομών διαδικτύου
• Ο μηχανισμός αυτοματισμού

Λέξεις Κλειδιά: κατοίκηση υποδομών διαδικτύου, έννοια της διανομής, κάτοικος-user, αυτονομία της υποδομής, αυτοματισμός

(fragments 18-21)
The fourth unit approaches the infrastructure concept through the social spectre. It contains the basic operational principles of the infrastructure such as  distribution, automation, networks etc. whose role is decisively forming the actions taking place in that field. Inhabiting infrastructures reveals a new condition of sociality which is to be examined.

The unit is divided into the following sub-units:

• The concept of infrastructure distribution and the social element
• Discharged of a chore, discharged of a community
• Inhabiting network infrastructures
• The automation mechanism

Keywords: inhabiting infrastructures, distribution, inhabitant-user, autonomy, automation

(αποσπάσματα 22-28)
Στην πέμπτη ενότητα αναλύεται η εμπειρία της διαμονής στην υποδομή και η πλοήγηση μέσα σε αυτή. Η χρήση σχημάτων όπως υπνοβασία-αϋπνία, πρωτόκολλο-σκηνογραφία και εννοιών όπως προσομοίωση, cockpit (πιλοτήριο), τηλε-δράση, videogames επιχειρεί να συγκροτήσει μια ολοκληρωμένη αφήγηση για την εμπειρία της διαμονής στην υποδομή.

Περιέχει τις υποενότητες:

• Η κουλτούρα των videogames
• Η έννοια της προσομοίωσης (simulation) και η έννοια της αναπαράστασης
• Σχέση σεναρίου(script) και σκηνογραφίας στην αρχιτεκτονική
• Η πόλη ως σταθερή σκηνή (αναφορά στον Αldo rossi)
• Το σχήμα υπνοβασία - αϋπνία
• Cockpit: μέρος α’ (τηλε-δράση)
• Cockpit: μέρος β’ (βομβαρδισμός)

Λέξεις Κλειδιά: simulation, videogames, θάλαμος ελέγχου, cockpit, script, διαχείρηση εξ’αποστάσεως, πλοήγηση στην υποδομή, navigation, persona υποδομής

(fragments 22-28)
The fifth unit elaborates the condition of inhabiting and navigating into infrastructure. Analysing notional forms such as sleepwalking-insomnia, protocol-scenography and concepts such as the cockpit, tele-action (acting from a distance), video games, this unit manages to form a complete narration of the inhabitation experience in the infrastructure.

The unit is divided into the following sub-units:

• Video game culture
• Simulation and representation
• Script and scenography in architecture
• The city as a still stage (reference to Aldo Rossi)
• Sleepwalking and insomnia
• Cockpit: part a (acting from a distance)
• Cockpit: part b (bombing)

Keywords: simulation, video games, cockpit, script, acting from a distance, infrastructure navigation, infrastructure persona